Je vraagt elkaar vol belangstelling waar de vakantiereis naar toe zal gaan,
of hoe de vakantie is geweest wanneer men al weer terug van weg is,
vakantieherinneringen aan vorige jaren worden opgehaald,
of diverse vakantie-anekdotes en grappige verhalen gaan over tafel.
Zo ook bij ons thuis in de afgelopen week.
Een collega van mijn man bivakkeerde een dagje bij ons voor werkoverleg,
en hij vertelde ons een verhaal over zijn opa.
Opa was naar het buitenland op vakantie,
hij zat op een terrasje en wilde wat bestellen.
Hij wenkte een ober en gaf in zijn eigen taaltje de bestelling op.
"Was sagen Sie?", vroeg de ober.
Opa gaf nogmaals de bestelling door, maar nu met wat meer stemvolume.
"Was sagen Sie?", vroeg de ober nogmaals.
"Opa,", zei een aanwezig familielid al glimlachend,
" je hoeft niet harder te praten, ze horen je wel, maar ze verstaan je niet!"
Herken je dit verschil tussen horen en verstaan?
Elkaar verstaan is nog niet zo vanzelfsprekend en eenvoudig.
Wat komen we juist op dit gebied veel misverstanden tegen.
Praten we langs elkaar met als gevolg dat we elkaar niet begrijpen en verstaan.
En het zijn echt niet alleen taalbarrières die een goed verstaan belemmeren.
Geslachtsverschillen, generatieverschillen, een verschillende persoonlijke geschiedenis,
het zijn allemaal factoren die het goed begrijpen
van elkaar tot een complexe zaak maken.
De gevolgen daarvan worden niet alleen zichtbaar in het buitenland,
maar je zult er ook thuis mee te maken krijgen, in je eigen huis.
Een man en een vrouw die elkaar niet begrijpen,
of ouders en kinderen die elkaar niet verstaan.
Je kunt vast wel voorbeelden uit je eigen leven benoemen
waarbij je elkaar wel hoorde, maar toch niet werkelijk verstond.
Wat is jouw reactie wanneer een ander je niet lijkt te verstaan?
Je zult waarschijnlijk niet veel anders reageren dan de meeste mensen om je heen.
We raken in een dergelijke situatie al vrij snel geïrriteerd
en het volume van onze stem neemt ongemerkt behoorlijk toe.
Voor je het weet klinkt je stem hard, boos en ongeduldig.
Je snapt niet dat de ander je niet begrijpt.
Maar je boze toon en stemvolume zullen niet bijdragen aan een beter begrip.
Integendeel, daarmee vererger je de situatie alleen maar.
Realiseer je, dat ook al spreek je beiden dezelfde taal,
je als man en vrouw of als ouder en kind toch totaal verschillend bent,
waardoor het moeite en inspanning kost om elkaar te begrijpen.
Ongeduld en boosheid zullen daarbij niet helpen,
maar een flinke portie liefde, geduld en inlevingsvermogen in de ander
kan wonderen doen om de communicatie te verbeteren.
Dan hoor je elkaar niet alleen, maar versta je elkaar ook beter.
En dat is echt een fantastische ervaring.
Horen én elkaar verstaan, dat is wat ik je toewens.
Een wens die ook voor jou werkelijkheid kan worden.
Hoeveel inspanning wil jij doen om je huisgenoot te horen én te verstaan?
